Geschiedenis en algemeen
P.C. & L.R.V. de Sportvrienden: ruim 75 jaar geleden zocht de “boerenjeugd“ naar een mogelijkheid om via dansavonden op een leuke manier contacten te organiseren tussen jongens en meisjes. Dit gebeurde door middel van een dansavond, ook wel bal genaamd. De toenmalige burgemeester was hier niet zo’n voorstander van en wist de jonge boerenvereniging hiervan te weerhouden.
Om dit te doorbreken werd de ruiterclub opgericht om zo de vergunning via deze vereniging te verkrijgen. Tevens zag men uitdagingen die men met de paarden, die op elke boerderij aanwezig waren, kon aangaan. In het begin was dit als wedstrijden met draven en rennen. Steeds meer kwam hier structuur in omdat men instructie kreeg, later ook van oud-militairen, die discipline en rijkunst wisten te combineren.
Zo kwam dressuur en springen meer en meer in de sport. Al heel vroeg werd al aan wedstrijden deelgenomen en meestal op een succesvolle manier. Steeds is de vereniging actief geweest met de paarden. Met uitzondering van de oorlogsjaren natuurlijk. Het organiseren van de dansavonden is nog zeer lang een activiteit gebleven waaruit de kosten van de vereniging, wedstrijden, vervoer en instructie bekostigd werden. Maar het bekende herfstbal, ruiterbal met carnaval en als laatste het gehuwdenbal werd verleden tijd. Disco’s en het verdwijnen van de dorpsorkesten, luidden een andere manier van uitgaan in.
Ook voor de club veranderde de tijd. De jeugd werd erbij gehaald door oprichting van de ponyclub in 1971. De dames gingen de ruitersport beoefenen en de eerste amazones kwamen erbij. De leden komen niet alleen meer uit de “boerenjeugd”, maar uit alle lagen van de bevolking.
Bij optochten en feesten in de gemeenschap, maar ook buiten ons dorp waren onze paarden aan het hoofd van de stoet te zien. Velen hebben het positieve in de combinatie tussen mens en dier ontdekt. Het aantal jeugdige leden, amazones en ruiters steeg tot het maximale wat voor instructie en oefenmogelijkheid toelaatbaar werd. Oefenen op boerenweiden werd omgezet in de aanleg van een zandbak op de Bocholtzerheide. Van hieruit werd steeds verder uitgebreid. Allereerst met een schuilgelegenheid, wat later uitgroeide tot onze rijhal met kantine. Tegenwoordig omringd door een grote buitenbak, dressuurring en springtuin.
Eigen instructeurs maakten plaats voor goed opgeleide professionals. Boerenpaarden zijn niet meer. Rennen en draven op de wedstrijden ook niet meer. Dressuur en springen wordt nu als aparte specialiteit beoefend en menig kampioenschap werd hierin behaald. In de afdelingsdressuur, acht- en viertallen was de vereniging heel succesvol.
Voor de ruiterclub is kenmerkend op de eerste plaats de vriendschap. Daarnaast in stand houden wat door samenwerken met eigen leden is opgebouwd. Met z’n allen elk jaar een mooi concours-hippique organiseren voor zowel pony’s als paarden. Door het bestuur en leden wordt alles in het werk gesteld om voor de toekomst zo actief te blijven. Voor de paardenliefhebbers te zorgen voor mooie paarden, goede rijders, zowel bij jong en oud.
Zo kan Bocholtz en verre omstreken nog jaren genieten van het mooie dat de paardensport kan bieden.